Het
dak
is het meest noodzakelijke onderdeel van een
gebouw.
Het nuttige kan met het aangename verenigd worden: het dak is door zijn hoge
ligging ook een van de meest opvallende elementen en daarmee zeer geschikt voor versieringen.
In de klassieke oudheid werden daken al getooid met
akroterieën,
antefixen
en soms een
nokversiering.
De Middeleeuwen deden hier niet voor onder, met name op de ontmoeting van dak en
gevel
kon de
fantasie niet op:
pinakels,
hogels,
kruisbloemen.
De
nok
van het dak werd vaak voorzien van een
vorstkam.
Eigenlijk is het sindsdien daarboven wat rustiger geworden. De
renaissance
en de
neo-stijlen
grepen nog wel enthousiast terug op oude voorbeelden, maar dat betreft herhaling van wat er al eerder was.
Er zijn de laatste eeuwen geen echte nieuwe onwikkelingen op hoog niveau meer te melden.
Tekst: Jean Penders, 09-2005. Bronnen: zie literatuurlijst. Foto: Jean Penders
