De skyline van een stad was vroeger een politieke zaak:
de gemeenschap wilde zich profileren, letterlijk, met veel hoge gebouwen.
In het
silhouet
(ook al geen Nederlandse term) speelden in de
Middeleeuwen
de
kathedralen,
kerken
en
kloosters
met hun
torens
de hoofdrol,
burgerlijke gebouwen, zoals het belfort, kwamen daar later bij.
Hoogbouw
voor andere doeleinden, zoals kantoren en wooneenheden,
is veel massaler dan de oude torens. Volgens sommigen telt een stad
in deze tijd
niet
meer mee wanneer er geen moderne 'wolkenkrabbers' te zien zijn. Anderen zien dat als
Manhattan-spelen op dorpsniveau en als het verlochenen van de eigen identiteit.
Gezien de recente discussies in Utrecht over de vraag of de
Domtoren
de stad nog steeds moet domineren,
ligt het onderwerp skyline steeds politiek gevoelig.
Tekst: Jean Penders, 09-2005. Bronnen: zie literatuurlijst. Foto: Jean Penders
