Een
opschrift
kan gemakkelijk vervagen, wanneer de verf - of een ander middel om
te schrijven - verweert of afslijt. Om dat te vookomen is al van alles geprobeerd. Bij
opliggend schrift
kunnen de tekens van de ondergrond vallen. Een
inscriptie
heeft dat nadeel niet.
Bij strijklicht is deze vorm ideaal, maar bij een minder gunstige lichtval
kan de tekst minder goed leesbaar zijn. Een oplossing lijkt het invullen van de inscriptie met iets in een
contrasterende kleur. Een dergelijk opschrift valt dus onder het begrip
intarsia,
inlegwerk.
Wanneer een opschrift in
intarsia-schrift goed uitgevoerd wordt, kan dit haast eindeloos meegaan.
Dat is goed te zien aan de voorbeelden op bronzen deuren van bijna 1000 jaar oud. Hier en daar is de
vulling wel verdwenen en blijft een lege inscriptie achter, maar hierbij moeten we bedenken dat talloze generaties
toeristen (en hun voorlopers) eraan hebben gepeuterd, niet in de laatste plaats omdat soms met
zilver
ingelegd werd.
Intarsia-schift komt voor zowel in
metaal,
steen
als in
hout.
Tekst: Jean Penders (12-2009). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
